Όταν το σχολείο πάει Νεράιδα...

50 χρόνοι συμπληρώνονται φέτος από τη μέρα που το Πολύδροσο Θεσπρωτίας απέκτησε το νεότερο σχολείο του. Το τρίτο κατά σειρά σχολείο του χωριού. Το πρώτο στεγάστηκε στο Αμελικό 150 χρόνους πριν. Στα 1865. Αργότερα, λίγο πριν τον πόλεμο του 40, χτίστηκε κτίριο αποκλειστικά για σχολείο. Με τη βοήθεια των ξενιτεμένων. Και στα 1965 το Ίδρυμα Μελά χάρισε στο Πολύδροσο ένα μοντέρνο για την εποχή του σχολείο.  Δεν πρόλαβε να λειτουργήσει για πολύ. Στα 1977 έκλεισε λόγω ελλείψεως ικανού αριθμού μαθητών. Μετακόμισε αρχικά στη γειτονική Πλακωτή. Τώρα πια τα παιδιά του Πολυδρόσου μαθαίνουν τα πρώτα γράμματα στο σχολείο της Νεράιδας. 

Όπως η Ματούλα Μάκου, μαθήτρια του γυμνασίου. Με άριστη επίδοση στα μαθήματα αλλά και πολλά ταλέντα. Ας την ακούσουμε να ερμηνεύει ένα νανούρισμα σε πρόσφατη γιορτή του Γυμνασίου της Νεράιδας:

Άλλα πάλι παιδιά προτιμούν την Ηγουμενίτσα ή τα Γιάννενα. Όπως η Αρετή που φέτος τελείωσε το λύκειο. Στα Γιάννενα και ο Χρήστος που τον ακούμε στο βίντεο να παίζει κλαρίνο στην εκδήλωση του σχολείου, τη Ζωσιμαία Ιωαννίνων:



Από τα πιο μικρά παιδιά του Πολυδρόσου η Βασούλα, ο Σταύρος, η Δήμητρα. Δίνουν τον δικό τους αγώνα καθημερινά για να φτάσουν στη Νεράιδα και να μορφωθούν. Τα βλέπουμε στο βίντεο, μαζί με τον Μιλτιάδη που κατέφτασε από την Αθήνα, να προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανά τα έθιμα τραγουδώντας τα κάλαντα. Στο ίδιο σημείο που ήταν κάποτε το Αμελικό. Και δίπλα στο χαγιάτι του Αη - Δημήτρη. Στο χαγιάτι που μαζεύονταν τα παιδόπουλα από τα μέσα του 19ου αιώνα και μάθαιναν από τα βιβλία της εκκλησιάς να διαβάζουν...




Κι όμως κάποτε το Πολύδροσο έσφυζε από ζωή. Κι ας ήταν χρόνοι δύσκολοι. Και είχε και σχολείο. Ακόμη και τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Κι όταν πια λευτερώθηκε η Ήπειρος, και ενώθηκε με την Ελλάδα, ο τόπος άρχισε να ρημάζει. Ώσπου και το σχολείο έκλεισε και το χωριό κοντεύει να μείνει χωρίς κατοίκους. Γι' αυτό μωρέ λευτερωθήκαμε; Για να χάσουμε το χωριό μας κι αυτό να χάσει εμάς;